کد مطلب:90309 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

خباب بن ارت











خباب، از دانشمندان و پیش قدمان در نصرت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و ششمین فردی است كه به شرف اسلام نایل شد، وی كسی است كه درباره ی حفظ حدود الهی، از دشمنان اسلام، اذیت و شكنجه ی فراوان دید، اما در عقیده و ایمانش، محكم و استوار بود، خباب در جنگهای بدر، احد و دیگر غزوات در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم شركت فعال داشت، پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در خط ولایت كه تبلور واقعی اسلام است همچنان مستقر و استوار بود.

ابن عبدالبر و ابن ابی الحدید گفته اند: كه وی در جنگ صفین و نهروان، در ركاب امیر مومنان علیه السلام حضور داشت، اما نصر بن مزاحم واقعه نگار صفین، می گوید: وی به علت بیماری، در این دو جنگ، نتوانست حضور یابد. او در سال 37 یا 39 هجری به سن هفتاد و سه سالگی، در كوفه از جهان دیده بربست و در خارج شهر، مدفون گردید. علت دفن او در خارج از شهر، وصیت خود او بود، چرا كه تا آن زمان، مردم كوفه، مردگان را در خانه و جلو منازلشان، به خاك می سپردند.

از آن پس مردگان را، در اطراف قبر وی دفن نمودند، زمانی كه امیر مومنان علیه السلام از

[صفحه 178]

جنگ صفین مراجعت نمود، برخلاف معمول چند قبر را، در خارج شهر دید، پرسید این قبرها از چه كسانی است؟ مردم جریان را به عرض آن جناب رساندند، مولا وصیت و دستورالعمل وی را ستوده و با این عبارات، خدا خباب را رحمت كند كه با رضا و رغبت اسلام آورد و با میل و كوشش، در تمام عمر، به جهاد در راه خدا پرداخت و در این راه، بلاها و مصیبتهای فراوان تحمل نمود، او را دعا كرد، سپس قبر خباب و قبور اطراف را زیارت نموده و فرمود:

«الحمدلله الذی جعل الارض كفاتا احیاء و امواتا الحمدلله الذی جعل منها خلقنا و فیها یعیدنا و علیها یحشرنا، طوبی لمن ذكر المعاد و عمل للحساب و قنع بالكفاف و رضی عن الله بذلك.»: حمد و ثنا مخصوص خداوندی است كه مردم را چه در حال زندگی و چه بعد از مرگ (در ظهر و بطن) زمین قرار داد و ستایش، شایسته ی مقام پروردگاری است كه ما را از زمین، خلقت نموده و ما را در آن برگردانیده و بر آن محشور می شویم. سعادتمند باد آن كس كه به یاد معاد بوده و عملكرد او، برای حساب و در حد قناعت به روزی و قوت بسازد و از خدا راضی و خشنود باشد.

امیر مومنان علیه السلام در این دعا چگونگی تجارت و سود بردن از عمر را، شرح داده، از خباب و دیگر یاران فداكار خود، با چند جمله ی كوتاه كه بیانگر تجارت سودآور آنها بود، یاد نموده است.


صفحه 178.